มหาภารตะ อรชุน คือเรื่องแต่งไม่ได้มีจริงในอดีต เหมือนพวกรามเกียรติ์ หรือไซ
อรชุน ทั้งทุรโยชน์ และ อรชุน ต่างปรารถนาได้วิษณุมาเป็นพวก ทั้งสองจึงเร่งรุดไปยังที่พำนักของวิษณุในยามวิกาล ทุรโยชน์มาถึงก่อน เห็นวิษณุยังบรรทมฟอกไตอยู่จึงมิได้รบกวน นั่งรอทางด้านศีรษะ ส่วน
อรชุน ส่วนเการพมีทุรโยธน์ ซึ่งไปถึงกรุงทวารกาก่อนอรชุนเล็กน้อย เมื่อไปถึงปรากฏว่าพระกฤษณะบรรทมหลับอยู่ ทุรโยธน์จึงเข้าไปนั่งที่พระราชอาสน์ อรชุน ทั้งทุรโยชน์ และ อรชุน ต่างปรารถนาได้วิษณุมาเป็นพวก ทั้งสองจึงเร่งรุดไปยังที่พำนักของวิษณุในยามวิกาล ทุรโยชน์มาถึงก่อน เห็นวิษณุยังบรรทมฟอกไตอยู่จึงมิได้รบกวน นั่งรอทางด้านศีรษะ ส่วน
อรชุน ทั้งทุรโยชน์ และ อรชุน ต่างปรารถนาได้วิษณุมาเป็นพวก ทั้งสองจึงเร่งรุดไปยังที่พำนักของวิษณุในยามวิกาล ทุรโยชน์มาถึงก่อน เห็นวิษณุยังบรรทมฟอกไตอยู่จึงมิได้รบกวน นั่งรอทางด้านศีรษะ ส่วน
อรชุน อรชุน ส่วนเการพมีทุรโยธน์ ซึ่งไปถึงกรุงทวารกาก่อนอรชุนเล็กน้อย เมื่อไปถึงปรากฏว่าพระกฤษณะบรรทมหลับอยู่ ทุรโยธน์จึงเข้าไปนั่งที่พระราชอาสน์
ทั้งทุรโยชน์ และ อรชุน ต่างปรารถนาได้วิษณุมาเป็นพวก ทั้งสองจึงเร่งรุดไปยังที่พำนักของวิษณุในยามวิกาล ทุรโยชน์มาถึงก่อน เห็นวิษณุยังบรรทมฟอกไตอยู่จึงมิได้รบกวน นั่งรอทางด้านศีรษะ ส่วน